عمارت و باغ اكبريه، يكي از بناهاي تاريخي شهر بيرجند است. اين بنا در دوره قاجاريه و توسط شوكت الملك در دو طبقه ساخته شدهاست.
باغ اكبريه با وسعتي حدود چهل و پنج هزار مترمربع در بستري كوهستاني واقع شده و متشكل از 2 بناست كه ساختمان قديميتر متعلق به حشمتالدوله، پدر ابراهيم شوكتالملك است كه تاريخ احداث آن به اواخر دوره زنديه و اوايل دوره قاجاريه برميگردد.
بناي ديگري كه در اين مجموعه واقع شده، ساختمان تشريفات است كه توسط شوكتالملك بنيان شده است. اين باغ به عنوان محل سكونت، پذيرايي و انجام امور ديواني مورد استفاده قرار ميگرفت، به طوري كه در لهجه محلي به كلاته سركار امير شهرت يافته بود.
فرم معماري آن تركي با الهامي از معماري روسي است كه تلفيق آن با معماري اسلامي، سبك معماري نويني را نشان ميدهد. اين بنا شامل تالار آيينه، گنبد كلاه فرنگي، تزئينات مقرنس لانه زنبوري و رسمي بندي كه صرفا جهت پذيرايي از نمايندگان سياسي داخلي و خارجي مورد استفاده قرار ميگرفتهاست. اين عمارت در خيابان معلم بيرجند واقع است.
ابراهيم شوكت الملك پدر اسدالله علم، سياستمدار مقتدر دوره پهلوي دوم است. خاندان علم از ديرباز حاكمان اين منطقه و خصوصا قائنات بوده اند و به همين جهت به امير شهرت داشتند.
قسمتي از ساختمان هاي اندروني آن به اعضاي خانواده "علم" وزير دربار رژيم طاغوت اختصاص داشته و قسمت مركزي آن، ويژه امور ديواني و حكومتي بوده است.
امير اسدالله علم دوره كوتاهي نخست وزير و مدت طولاني وزير دربار محمدرضاشاه پهلوي بود. علم، در كتاب خاطراتش به پذيرايي پدرش از رضاشاه در همين باغ اشاره مي كند. خود او نيز - چنان كه مي گويد- چندبار از شاه و فرح در همين باغ پذيرايي نمود.
اولين و قديمي ترين بناهاي اين مجموعه كه به بناي شوكت الملك معروف است هم اكنون به كتابخانه و دانشكده هنر اختصاص دارد. بخش مركزي آن نيز كه بناي حكومتي بوده در دو طبقه مجزا به عنوان موزه باستان شناسي و مردم شناسي بيرجند مورد استفاده قرا مي گيرد.